Οι Πυρσογιαννίτες μαστόροι που έπαιξαν το θεατρικό έργο τον Νοέμβριο του 1938 στο Νικολίτσι Πρέβεζας.
Από αριστερά προς τα δεξιά: ο Σπύρος Δόβας (1914-2009) στο ρόλο της Γκόλφως, ο Σωτήρης Γαλάνης (1912-1992) στον ρόλο του Τάσιου, ο Χρήστος (Κήτος) Δόβας (1920-1996) στο ρόλο του Γιάννου και ο Απόστολος (Τόλης) Βαλτάς (1897-1986) ο συντονιστής και "σκηνοθέτης" της παράστασης.
Διηγούνται οι μαστόροι Σπύρος και Χρήστος Δόβας ( έπαιξαν στην Γκόλφω τους ρόλους της Γκόλφως και του Γιάννου)
Δουλεύαμε στα Λέλοβα της Πρέβεζας, σε ένα χωριό, Νικολίτσι, το ΄38 ή ΄39 θα σε γελάσω , δε θυμάμαι και καλά. Πήγαμε τον χειμώνα να φτιάξουμε μια εκκλησία και δεν είχε καλό καιρό για δουλειά . Λέμε του δάσκαλου: μωρέ δεν φτιάχνουμε ένα θέατρο! Κόκαλο ο δάσκαλος απόρησε και μας κοιτούσε περίεργα. Μαστόροι, σκέφτηκε , και θέατρο, τι με μπερδεύουν έτσι. Εμείς τον χαβά μας, επιμέναμε και ο δάσκαλος ξεροκατάπινε απορώντας. Ποιος θα φτιάξει θέατρο; Εμείς του λέμε ξαναπαίξαμε και του είπαμε το και το, ότι στο χωριό μας παίξαμε πολλές φορές θέατρο . Έτυχε βέβαια εγώ να ξέρω τον ρόλο της Γκόλφως, ο Κήτος τον Γιάννο και ο Σωτήρης Γαλάνης τον Τάσιο.
Έτυχε βέβαια εγώ να ξέρω τον ρόλο της Γκόλφως, ο Κήτος τον Γιάννο και ο Σωτήρης Γαλάνης τον Τάσιο. Όπως ακριβώς παίξαμε στην Πυρσόγιαννη, οι πρωταγωνιστές του έργου ήμασταν και πάλι μαζί στα Λέλοβα . Είχαμε μια όρεξη άλλο πράγμα. Χειμώνας ήταν , δουλειά δεν είχαμε ,δε μας κρατούσε τίποτα. Στην αρχή ο δάσκαλος δεν ήθελε, φοβόταν. << Θα μου κάνουν αναφορά στον επιθεωρητή>>, έλεγε και άρχισε να τα γυρνάει. << Χέστηκε η φοράδα στο αλώνι>> , του λέμε εμείς <<μη φοβάσαι, εμείς είμαστε εδώ>>. Τι να πεις σουρβιές βακούφικες για να του αλλάξουμε τα μυαλά. << Ρε καλέ μου , ρε χρυσέ μου θα βγάλουμε λεφτά >>, του λέμε, <<θα αγοράσουμε κιμωλίες και μολύβια για τα παιδιά δεν ντρέπεσαι, δάσκαλος είσαι εσύ να μην θέλεις να βοηθήσεις τα παιδιά>>.
Τελικά με τούτα και με εκείνα τον καταφέραμε. Θυμάμαι την μέρα που παίξαμε την Γκόλφω, έκανε έναν καιρό έριχνε ένα χιόνι ψιλό και οι χωριανοί ήταν όλοι μαζεμένοι, μικροί και τρανοί, σκεπασμένοι με τις κάπες. Έκατσαν εκεί μέχρι το τέλος και ξεπάγιασαν, τόσο πολύ τους άρεσε το έργο. Αφού χουχούλιαζαν τα χέρια τους με τα χνώτα για να τα ζεστάνουν. Χτύπαγαν παλαμάκια, άλλο καλό. Θρίαμβος σου λέω, θρίαμβος.
Τότε στα Λέλοβα μας παρακαλούσαν να παίξουμε και στα άλλα τα χωριά. Είχαν ενθουσιαστεί και μας έκαναν τραπέζια , τόσο πολύ μας εκτίμησαν . Πάντως από την παράσταση πήραμε μερικούς τενεκέδες λάδι και ελιές. Δώσαμε και στο δάσκαλο, όπως του είχαμε υποσχεθεί, για να επισκευάσει τα τζάμια του σχολείου και να αγοράσει κιμωλίες και μολύβια στα παιδιά.
Παρακάτω μπορείτε να δείτε ή και να κατεβάσετε το επίσημο αρχείο της πρόσκλησης.
